«Πέρα από την όλη performance, πάντως, δεν γινόταν να μη σκεφτείς και πέντε θεμελιώδη πράγματα για την «εγχώρια σκηνή» βλέποντας Τα Παιδιά Της Παλαιότητας να παίζουν μεταξύ των λιγότερο ή περισσότερο ομοίων τους. Ο διευρυμένος ηχητικός ορίζοντας, με τα έγχορδα να δίνουν chamber pop απολήξεις στο indie τους, η επαφή των μελωδιών με το παλαιότερο ελληνικό τραγούδι (την οποία σηματοδοτεί σε ένα πιο πρώτο επίπεδο και το συμμετέχον μπουζούκι), η σταθερώς ενδιαφέρουσα τραγουδοποιία –η οποία δεν βασίζεται σε εκάστοτε πυροτεχνήματα– και η βαθιά σχέση του Δημητριάδη με τη γλώσσα μας, τους τοποθετούν πολύ μακριά από τους περισσότερους της συνομοταξίας τους.»
Αθηνόραμα
κείμενο: Χάρης Συμβουλίδης
φωτογραφίες: Νέστορας Θεοφιλόπουλος
«Σε μια εμφάνιση ελαφρώς κατώτερη αυτής του Γενάρη στο Gagarin, αλλά αρκούντως συναρπαστική, έβαλαν τον έρωτα, το δράμα και την ποίηση στο επίκεντρο. Τα stage diving του Π.Ε. Δημητριάδη, η αύρα καθηγητή που ανέδιδε («το επόμενο κομμάτι θέλει πολλή, πολλή προσοχή»), η ταύτιση μιας μερίδας του κοινού με τους στίχους, οδήγησε στην πιο αξιομνημόνευτη εμφάνιση της πρώτης ημέρας. Ο Δημητριάδης ήταν μάλιστα ο μόνος από τους καλλιτέχνες που κλήθηκε να δώσει αυτόγραφα, με πλήθος κόσμου να τον προσεγγίζει στον χώρο του merchandise.»
Η Καθημερινή – περιοδικό «Κ»
κείμενο: Βύρωνας Κριτζάς
φωτογραφίες: Άγγελος Γιωτόπουλος
Avopolis
φωτογραφίες: Νίκος Ζαραγκόπουλος
Popaganda
κείμενο: Δημήτρης Πάντσος
φωτογραφίες: Νέστορας Θεοφιλόπουλος